Long way home

Langzaam begon de longboard langzamer en langzamer te gaan. De weg werd dan ook steeds losser, tot ze op een moment uit kwam dat ze niet meer dan vijf centimeter vooruit kwam per keer dat ze afzette. Al zuchtend pakte de blondine haar longboard op en begon verder over het pad te lopen. Ze had geen idee waar het pad überhaupt heen ging. Avril had een omweg genomen terwijl ze terug onderweg was naar Pacific High maar was in plaats van bij de school ergens op een pad dat zowat in de middle of nowhere lag uitgekomen. Alles at te zien was, was een gebouw in de verte, aangezien dat het enige was ging ze maar in die richting. Hoe dichter ze in de buurt van het gebouw kwam, hoe meer het begon te lijken op een manege. Nu ze er over nadacht besefte ze dat ze er mensen over had horen praten. Dat betekende dan weer dat ze nog niet zo vreselijk ver van Pacific High verwijderd was. Met de gedachte dat er misschien iemand haar de weg kon wijzen stapte ze een gebouw binnen. Links en rechts van haar waren stallen met paarden er in. Ja, dit was zeker een manege. Nu alleen nog mensen vinden.

{Eerste post voor Prue}

Ze moest werken. Werken. Nooit, maar dan ook nooit, had ze kunnen voorspellen dat ze moeite zou moeten doen voor geld. En niet eens veel! Voor een paar dagen stallen uitmesten kreeg ze misschien net een weekje zakgeld. Echt uitbuiterij dit. En haar kleren werden helemaal vies. Misschien kreeg ze die stront er niet eens uit en had ze geen geld om nieuw spul te kopen. Ugh, alles zat haar vandaag tegen. En ja hoor, net toen ze dat dacht, struikelde ze en omdat ze zich wilde opvangen tegen de rand van de kruiwagen, gleed ze weg en viel haar arm in de paardenpoep wat erin lag. Tot. Aan. Haar. Elleboog. Op dat moment kon de blondine wel huilen. Haar blouse verpest en haar arm zat helemaal onder de stront. Okay, dit was het moment dat ze ontslag ging nemen. Dit was gewoon te erg. Ze zou wel gewoon wachten tot haar vader weer wat was bijgetrokken.

Hier en daar hinnikte een paard maar veel mensen leken er niet echt te zijn. Nieuwsgierig wandelde ze rond en streelde hier en daar een paard over zijn of haar kop. Kom op er moest toch iemand zijn? Nadat ze de zoveelste hoek om ging zag ze een blond meisje staan. Eindelijk iemand. Haar armen zagen er echter niet al te geweldig uit en het leek er op of ze in de paardenpoep was gevallen. "Hey?" Zei Avril wat twijfelend terwijl ze richting het meisje liep.

Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, moest er nu zo nodig een ander stom wicht aankomen. Prue keek haar met een vernietigende blik aan, alsof het allemaal haar schuld was. Ze deed niet eens de moeite om haar arm te verbergen, het was toch al te laat. Toen het andere meisje haar begroette, reageerde ze niet en stampte naar de toiletten. Het waren grote toiletten, met drie wasbakken en vijf wc's. Fijn, geen invalidentoilet voor haar. Met een zucht trok de blondine haar blouse over haar hoofd en begon hem onder de kraan te houden. Ook haar arm waste ze zo goed en kwaad als het ging af. Als er nu iemand binnen kwam, kon die mooi haar bh aanschouwen. Ach ja, wat maakte het allemaal ook uit. Ze stond toch al voor gek. Kon ze beter sexy voor gek staan.

Een begroetting terug, ho maar. Er kwam niet eens een reactie van de blondine, sterker nog, ze liep weg. Nou lekkere persoonlijkheid had je dan. Avril schudde licht haar hoofd en liep rustig richting de deur waar het meisje in was gegaan. Ze kon net zien dat het een toilet was en gokte er op dat het meisje haar blouse en zichzelf even aan het wassen was. Avril besloot maar tegen de muur naast de deur te gaan staan en te wachten tot ze er weer uit zou komen. Gezien de reactie van daarnet leek het meisje wel het type dat een gigantische woedenuitbarsting kon krijgen als ze de ruimte zou betreden. Maar het was dat ze het meisje nodig had om te weg terug te vragen, anders was ze al lang weg geweest. Ze kon die arrogante types niet uitstaan, wachten dan maar.

Godzijdank kwam er niemand binnen. Zodra ze de stront zo goed en kwaad als het ging uit haar blouse had, wrong ze hem uit en trok hem weer aan. De mouw was nog steeds lichtbruin en stonk, maar het was beter dan voorheen. Toen ze haar handen goed schoon had geschrobd en haar haar weer had gefatsoeneerd, liep ze de toiletten uit. En ja hoor, daar stond dat grietje die ze zo-even was ontlopen. Fijn. Ze had ook gewoon naar de administratie kunnen gaan. Maar goed, ze was hier nu toch. Het was wel heel lullig- zelfs voor haar maatstaven- om iemand nu naar de andere kant van het gebouw te sturen. 'Ik neem aan dat je op mij wachtte,' zei ze mat. Het zou raar zijn als ze hier alleen maar had gestaan omdat ze het een fijn plekje vond.

Het duurde en duurde en duurde. Na enkele minuten wachten kwam de blondine eindelijk het toilet uit gelopen. Met haar schouwders duwde ze zichzelf overeind tegen de muur. 'Ik neem aan dat je op mij wachtte,' zei het meisje. Avril draaide zich naar haar om, iemand aankijken was wel zo beleeft als je iets zei. Ze knikte bevestigend voor ze vertelde waarom ze op haar wachtte. "Heb jij enig idee hoe ik weer bij de bewoonde wereld uit kom?" Vroeg ze maar recht door zee. Ze had geen zin om eerst een heel basis gesprekje te houden voor ze eindelijk haar vraag zou kunnen stellen. Daarom deed ze dat dan ook niet.

De studente draaide zich om en wilde haar hele levensverhaal kwijt waarom ze hier wachtte. Prue zuchtte toen er werd gevraagd hoe ze terug bij mensen kwamen. Okay, ze kon haar wel de weg wijzen enzo, maar ze kon net zo goed meelopen. Hoewel, dan zou ze wel twee keer zo langzaam zijn dan normaal, aangezien ze op de fiets was en deze meid op een skateboard. Maar ja, het was nou niet dat ze iets beters te doen had. 'Ik meld me nu af en dan kan je met me mee. Tenzij je liever wil dat ik je de weg wijs en je het in je eentje uit kan zoeken.' Ze klonk kordaat en begon naar de receptie te lopen. De receptie was leeg en de blondine had geen zin om te wachten. ''Ben klaar. Alles is schoon en ik ben weg'' schreef ze in haar krullerige handschrift. Ze draaide zich om en stapte door de hoofdingang naar buiten, richting haar fiets. Toen ze die van het slot had gehaald, keek ze om zich heen.