{+Jae} Bloedbroeders

Student

"Allerliefste Jae,
Als ik me alleen voel
Dan denk ik graag aan jou
Ik denk aan jouw gezicht, zo zwoel
Mijn hemel wordt weer blauw
Je lach, zo schoon
Je body gewoon!
Je mooie haren,
Je bent de ware.
Je bent om op te vreten,
Jae, wil je met me daten?
xx Denise Davis"

Met een roze potlood tekende Sasha wat hartjes en krulletjes om het gedichtje heen en met bloemetjesplakband hing hij het aan het trappetje van het andere stapelbed, waarin Jae sliep. Gniffelend keek hij op zijn mobiel. Meestal was Jae er over zo'n vijf minuten op dit tijdstip. Sasha stak zijn sleutel en mobiel in zijn achterzakken en stapte naar buiten. Hij moest toch naar het toilet, dus dat kwam goed uit.
Toen hij uit de wc kwam, schudde hij zijn natte handen terwijl hij voorzichtig om het hoekje keek. Jae kon er nu echt ieder moment zijn. Was het wel geloofwaardig? Hij grijnsde. Natuurlijk. Je kon altijd zien hoe Denise om zich heen keek, smachtend naar mannelijke aandacht, hoe ze haar haar traag over haar schouders manoeuvreerde met een zogenaamd onschuldige/schattige blik, hoe ze altijd net iets langer bij een groepje jongens bleef staan dan bij meisjes, giechelend en wel. Op haar kluisje had ze ook allemaal roze hartjes en krulletjes geplakt. En het was echt bizar bij hoeveel vakken ze samenzat met Jae. Ja, dit was helemaal perfect.
Sasha veerde op toen hij voetstappen uit de hal hoorde. Het kon niet anders. Dit moest hem zijn.

Student

Vermoeid stak hij zijn sleutel in het slot en draaide hem om. Het was een lange dag geweest. Het slot klikte open en Jae zwaaide de deur open. "Hee," begroette hij Sasha, de tot nu toe enige andere aanwezige in de kamer. Hij stapte op het bed linksonder af en ging erop zitten. Bukkend naar zijn schoenen trok hij zijn veters los en schopte vervolgens zijn schoenen uit. Tevreden liet hij zich achteruit vallen op zijn bed en ging met zijn armen onder zijn hoofd languit liggen. "Is er nog iets belangrijks bij jou gebeurd vandaag tijdens de les?" Hij wachtte Sascha's antwoord niet af. "Bij mij niet, allemaal saaie shit. Vooral dat blokuur wiskunde op het einde. God wat haat ik maandagen!" Hij zuchtte en tastte met zijn linkerhand onder zijn bed, waar hij een zak chips vandaan greep. Hij rukte hem open en pakte een grote hand. "Jij ook?" Jae ging zitten en reikte de zak aan toen zijn ogen opeens iets raars opmerkte. "Eeh, wat hangt daar trouwens voor briefje?"

Student

'Hee, is er nog iets belangrijks bij jou gebeurd vandaag in de les?' vroeg Jae terwijl hij zich uitstrekte op zijn bed. 'Er kwam een Hongaar binnengelopen bij wiskunde, die zijn broek uittrok en ermee ging zwaaien als een lasso, waarna miss Johnson hem ging twerken en klaarkwam in de klas.' Sasha keek niet op van zijn boek. Zag hij het briefje dan niet? 'Nee, er is echt geen kut gebeurd.' 'Bij mij niet, allemaal saaie shit. Vooral dat blokuur wiskunde op het einde. God wat haat ik maandagen!' Sasha graaide een handvol chips uit de zak die hem aangereikt werd. 'Wat hebben we toch een zwaar leven, he Jaetje.' Hoe kon hij in 's hemelsnaam dat briefje over het hoofd zien? Het hing daar middenin de kamer! 'Eeh, wat hangt daar trouwens voor briefje?' zei Jae. Eindelijk! Sasha schoot bijna in de lach maar wist het met de grootste moeite op de wereld in te houden, en keek zo nonchalant mogelijk op. 'Welk briefje?' Hij zette zijn leesbril af. 'Oh ik zie het. Hoe komt dat daar?' Hij boog zich voorover met een bestuderende/verbaasde blik in zijn ogen. 'Lees eens voor.' Yes yes yes!

Student

Hij grinnikte toen het beeld van een twerkende miss Johnson door zijn hoofd schoot. Hij keek Sascha even vragend aan toen hij een soort raak gespannen gezicht trok en zijn leesbril afzette. "Oh ik zie het. Hoe komt dat daar?" Jae haalde zijn schouders op. "Ja dat vroeg ik dus net aan jou. Is er nog iemand onze kamer binnen geweest?" Hij griste het briefje van het trappetje. "Lees eens voor." Hij knikte en begon te lezen. "Allerliefste Jae, - he wat? - Als ik me alleen voel, dan denk ik aan jou." Zijn linker wenkbrauw schoot omhoog. "Ik denk aan jouw gezicht, zo zwoel. Mijn hemel wordt weer blauw." Zijn mond viel open. "Wow.. wow, wow!" Hij wist niet zo goed of hij nog wel wilde verder lezen. Hij grijnsde naar Sascha maar voelde zich tegelijkertijd best wel ongemakkelijk. "Wat is dit?"

{{ OOC; Lotje, het idee dat jij dat gedicht hebt geschreven maakt me echt aan het huilen.

Student

'Is er nog iemand onze kamer binnen geweest?' Ha. Gelukkig had Sasha zich voorbereid. Hij keek even nadenkend. 'Nee, niet dat ik weet. Hoewel... ik ben echt iets van tien minuten geleden naar de wc gegaan. Misschien is er toen iemand binnengekomen?' Hij haalde zijn schouders op. Jae griste het briefje van de trap weg. 'Allerliefste Jae, - he wat? - Als ik me alleen voel, dan denk ik aan jou. Ik denk aan jouw gezicht, zo zwoel. Mijn hemel wordt weer blauw.' Sasha begon te proesten. In ieder geval hoefde hij het nu niet meer in te houden. 'Zwoel? Jij?' 'Wat is dit?' Sasha stond op en boog over Jae's schouder om mee te lezen. Hij dook meteen achterover. 'Van Denise? Denise Davis? Noooit. Is dit geen grap ofzo?' Hij keek weer naar het blaadje. 'Nee man, kijk dat verwijfde handschrift.' Hij grijnsde breed. 'Ze wil je, Jae! Ze wil je body en je mooie haren! Denise en Jae zaten in een bootje, weet je wat ze deden? Broekje naar beneden!' Hij begon te schateren. 'Jae and Denise, sitting in a tree! K-I-S-S-I-N-G! Ahahahahaha!' Denise fucking Davis!' O, de schoonheid van prille liefde.

{OOC ikr?

Student

Eindelijk was zijn laatste les afgelopen. Vandaag was veel te langzaam voorbij gegaan en hij was even klaar met al dat kutwerk. Toen een paar meiden hadden gevraagd of hij met ze naar hun paarden wilde had hij iets over huiswerk gemompeld en was weggeglipt. Hij had even geen behoefte in mensen, en al helemaal niet dat soort mensen.

Hij was naar zijn kamer gesneld, had gehoopt dat er niemand zou zijn. Helaas. Toen hij een paar deuren verderop stond hoorde hij Sasha zingen. Leuk. Wat had hij die grapjas toch gemist de afgelopen paar uren.
Toen hij de deur opende trof hij Sasha en Jae aan. De laatste had een briefje in zijn handen, wat blijkbaar met Denise Davis te maken had, het sletje van de school. "Wat is dit?" Hij gooide zijn tas in een hoekje en griste het briefje uit Jae's handen. "Laat eens zien."
De grijns op zijn gezicht werd steeds groter naarmate hij dichter bij het einde kwam. "Je kan haar zo krijgen man," grijnsde hij, terwijl hij het briefje terug gaf.

~ Ik mag dit