We'll never be

Rustig wandelde Shay door de stad, ze voelde zich nog steeds niet helemaal op haar gemak tussen zulke groepen mensen. Aan haar uitstraling viel dat echter totaal niet te zien, al verscheen er toch een klein lachje op haar gezicht bij het zien van een parkje. Binnen no-time zat de brunette op een van de bankjes, alleen niet zoals de bedoeling was. Ze zat op de rugleuning met haar voeten op het zitvlak. Een licht briesje waaide door haar haren. Zachtjes begon ze een liedje te zingen. Ze zong net hard genoeg om het te horen op een meter of twee afstand, op die manier konden hooguit mensen die langs liepen het horen. Dat zouden er waarschijnlijk niet veel zijn dus maakte het haar niet uit. "We'll never be as young as we are now. It's time to leave this old black and white town. Let's seize the day, let's run away. Don't let the colors fade to grey. We'll never be as young as we are now. As young as we are now."

{Eerste post voor Kenia Lake}

Het kleine stadje was een welkome afleiding voor het roodharige meisje. Kenia liep naar het parkje en ging op een van de bankjes zitten. Ze had net de snaren van haar gitaar laten vervangen. Dat was ook wel nodig ook. Ze ritste haar gitaar uit de tas, deed de band om haar schouder en begon een beetje te tokkelen voordat er echt een melodie uit kwam. Ze zag een ander meisje een bankje verderop zitten, aan haar mond zag Kenia dat ze zong. Misschien kon ze vragen of ze mee mocht spelen? Kenia herkende het meisje van de school. Aarzelend stond ze op en liep op haar af. Ze hoorde het liedje wat ze zong. Ze herkende het.
"Euhm, hey. Mag ik meespelen?" Kenia wenkte met haar hoofd naar haar gitaar, glimlachte naar het meisje en speelde toen zachtjes in op het liedje wat het andere meisje aan het zingen was.

-Slecht-

Vanuit haar ooghoeken zag Shay hoe een roodharig meisje op haar af kwam gelopen. "Euhm, hey. Mag ik meespelen?" Vroeg ze waarop de brunette stopte met haar gezang. Het meisje maakte een gebaar naar haar gitaar, glimlachte even en begon het liedje te spelen wat Shay zonet had gezongen. "Ja hoor, ga zitten." Zei ze terwijl ze een stukje opschoof zodat het meisje gemakkelijk op het bankje kon gaan zitten. Even wierp de brunette een blik op de lucht en liet haar blik vervolgens naar de ogen van de roodharige glijden. "Hoe heet je?" Mijn naam is Shay." Stelde ze zichzelf voor nadat ze aan het meisje om haar naam had gevraagd. Het was wel zo gemakkelijk om een naam te hebben om tegen te praten.

"Ja hoor, ga zitten," Kenia haalde opgelucht adem en ging naast het meisje op de rugleuning van het bankje zitten. Een paar langslopende mensen keken hen afkeurend aan, maar er werd niets van gezegd. "Hoe heet je? Mijn naam is Shay," stelde het meisje zich voor. "Kenia," glimlachte ze. Kenia ging met haar hand over de snaren, en begon toen weer het liedje te spelen. "Als je iets anders wilt moet je dat zeggen hoor," zei ze snel.

Er was iets van opluchting te zien aan het meisje terwijl ze naast haar op de leuning van het bankje kwam zitten. Ergens verbaasde Shay het dat het meisje niet gewoon op het zitvlak ging zitten, zo ver zo kon zien leel ze daar namelijk meer het type voor. "Kenia," stelde de roodharige zich voor met een glimlach. Vervolgens begon Kenia weer met het spelen van het liedje. "Als je iets anders wilt moet je dat zeggen hoor," zei ze nog snel na enkele secondes gespeeld te hebben. Licht schudde de brunette met haar hoofd, het was goed zo. "I need your love to light up this house. I wanna know what you're all about. I wanna feel you feel you tonight. I wanna tell you that it's alright," zong ze rustig tot het haar opviel dat er mensen naar hun begonnen te kijken. Dat was ook de reden dat ze stopte met zingen, ze hield niet van al die aandacht, van opvallen.

Kenia speelde weer, en keek opzij naar Shay. Ze begon te zingen en het bracht een glimlach op Kenia's gezicht. Ze had een mooie stem. Een paar mensen liepen langs, maar niemand keek echt om. Tot een paar mensen dat wel deden. Kenia begon steeds zachter te spelen, en Shay hield uiteindelijk ook op. Kenia beet op haar lip. Ze vond het leuk om te doen. Ze wilde zich niet laten tegenhouden door wat voorbijlopende mensen! Ze begon weer verder te spelen en begon zelf wat aarzelend te zingen. "I need your love to guide me back home. When I'm with you, I'm never alone. I need to feel you feel you tonight. I need to tell you that it's alright." Ze speelde door en keek Shay bemoedigend aan. Ze had geen idee of het meisje mee zou gaan, maar daar zou ze zo achter komen. "We'll never be as young as we are now. It's time to leave this old black and white town."

Het was niet alleen dat zij stopte met zingen, nee, ook Kenia speelde langzaam zachter tot ze uiteindelijk ook stil was. Geïrriteerd keek de brunette van persoon naar persoon, recht in hun ogen. Sommige er van kregen het door en liepen door, andere bleven doodleuk staan. Het roodharige meisje naast haar begon weer te spelen en te zingen met een wat aarzelende stem. "I need your love to guide me back home. When I'm with you, I'm never alone. I need to feel you feel you tonight. I need to tell you that it's alright." Zong ze waarna Shay vanuit haar ooghoeken zag dat ze haar bemoedigend aan probeerde te kijken. "We'll never be as young as we are now. It's time to leave this old black and white town." Kenia leek er zeker van dat ze door wilde gaan met het spelen en zingen. Het werd tijd om actie te ondernemen. Rustig ging ze boven op het bankje staan. "Loop maar door mensen," zei ze hard op een wat bevelende toon. Een aantal mensen keken elkaar aan waarna ze weg liepen, andere volgde. Uiteindelijk waren de meeste mensen weer weg, sommige bleven aarzelend staan maar vertrokken toch ook na enkele secondes. Shay nam weer plaats op de rugleuning van het bankje. "Nou waar waren we," zei ze rustig.

Toen gebeurde er iets waar Kenia dus totaal niet op gerekend had; Shay ging op het bankje staan en stuurde de mensen weg. Langzaam liepen de mensen weer door, waarna het meisje weer terug op het bankje ging zitten. Kenia keek haar verbaast aan.
"Je hebt wel lef," zei ze met een kleine glimlach. Zij zelf zou het nooit gedaan hebben. "We kunnen ook een wat rustigere plek zoeken... Ookal is het hier nu ook al weer rustig." Kenia begon weer te spelen, maar bleef om zich heen kijken om te zien of er niet alsnog iemand aan kwam. Waar deze onzekerheid ineens vandaan kwam, zo plotseling, wist ze niet, maar nu was ze weer bang voor wat andere mensen van haar dachten. Daarnet had ze er geen last van, omdat ze zonder na te denken was gaan spelen en zingen. Ze hield van muziek maken. Maar nu ze uit haar veilige gevoel was gerukt, kwam het ook niet meer terug.

"Je hebt wel lef," zei Kenia met een verbaasde blik in haar ogen. De brunette haalde haar schouders op, het leek haar simpelweg de beste oplossing. "We kunnen ook een wat rustigere plek zoeken... Ook al is het hier nu ook al weer rustig." Stelde Kenia voor waarna ze weer begon te spelen op haar gitaar. Shay keek even om zich heen, er kwamen meer en meer mensen het park binnen gestroomd. Vele hadden eten bij zich, blijkbaar was het inmiddels lunchtijd. Bij die gedachte voelde ze vrijwel meteen haar maar knorren. "Misschien kunnen we beter ergens eerst iets te eten gaan halen, als we terugkomen zal het waarschijnlijk wel een stuk rustiger zijn hier." Opperde Shay terwijl ze om zich heen bleef kijken. Ze hield er niet bepaald van om in het center van de aandacht te staan.

Als reactie op de opmerking dat ze lef had haalde Shay enkel haar schouders op. "Misschien kunnen we beter ergens eerst iets te eten gaan halen, als we terugkomen zal het waarschijnlijk wel een stuk rustiger zijn hier." Een brok ontstond in Kenia's maag. Ze wilde niet eten. Ze durfde niet. Ze was zo bezig om dun te zijn. Waarom zou ze dat weggooien? Al die mensen zouden van haar walgen als ze haar zagen eten. "Oh, euh. Is goed, maar ik heb geen geld bij me, maar ik heb geen honger. Jij kan wel wat nemen als je wilt," ze plakte een glimlach op haar gezicht.

"Oh, euh. Is goed, maar ik heb geen geld bij me, maar ik heb geen honger. Jij kan wel wat nemen als je wilt," zei het roodharige meisje met een glimlach. Shay versmalde haar ogen even, yeah right. Ach, ieder zijn eigen keus. Rustig stond de brunette op en draaide zich om naar Kenia. "Welke kant gaan we op?" Vroeg ze terwijl ze van links naar rechts naar het meisje keek. Aan beide kanten waren zat eetkraampjes en cafetaria, welke kant ze op zouden gaan maakte Shay dan ook niet veel uit.

Kenia zag de ogen van het meisje zich vernauwen. Ze voelde de brok in haar keel ontstaan en dwong zichzelf Shay rustig aan te blijven kijken. Gelukkig stond ze al op en vroeg waar ze heen gingen. Kenia's aandacht werd getrokken door een cafeetje waar 2 gitaristen stonden te spelen. "Zullen we daar heen gaan?" De sfeer was in dat soort tenten door de muziek vaak al goed.

De roodharige keek even om zich heen, haar blik stopte bij een van de cafeetjes aan de rechter kant van het meisje. Voor Shay, aangezien ze tegenover Kenia stond, was dat naar links. "Zullen we daar heen gaan?" Vroeg Kenia vervolgens doelend op het cafeetje met de twee gitaristen. De brunette kon wel snappen dat ze daar naartoe wilde, aangezien muziek altijd leuk was. "Is goed, kom je?" Vroeg ze wachtend op dat het meisje zou opstaan.

"Is goed, kom je?" Kenia knikte, stond op en liep richting het tentje. Ze ging op het terras zitten, onder de parasol, maar nog wel in de zon. Het was warm, en Kenia wilde zo veel mogelijk van het warme weer meekrijgen. Ze hield ervan. Het gitaarspel werd nu ook duidelijker, maar Kenia herkende de melodie niet. Evenmin als de tekst. Misschien waren het eigen geschreven liedjes. Al snel kwam er een serveerster langs die vroeg wat ze wilden hebben. "Een spa rood, alsjeblieft." mompelde Kenia. Het meisje knikte, tikte een aantal keer op het schermpje wat ze vast hield, en draaide zich toen naar Shay.

De roodharige stond op en liep voor Shay uit richting het terrasje met de twee gitaristen er op. Kenia nam plaats aan een tafeltje dat bij een parasol stond maar ging wel in de zon zitten. De brunette nam aan de andere kant van de tafel in de schaduw van de parasol plaats. Ze was niet de grootste fan van de brandende hitte van de zon. Een serveerster kwam aangelopen en draaide zich eerst naar Kenia om haar te vragen wat ze wilde. "Een spa rood, alsjeblieft." Bestelde het meisje waarop de serveerster een paar keer op het apparaatje tikte en zich vervolgens naar de brunette draaide. "Zou ik een spa blauw mogen alstublieft?" Vroeg Shay waarop de serveerster knikte, wat op het schermpje tikte en zich vervolgens weer omdraaide en weg liep.

De serveerster knikte en begon weer op het schermpje te tikken. "Wilt u er wat bij eten?" ze keek van Kenia naar Shay. Kenia beet op de binnenkant van haar lip en schudde toen haar hoofd. "Ik niet, bedankt." zei ze vriendelijk. Helemaal de waarheid was het misschien niet. Ze had honger, maar ze moest het maar even negeren. Er even doorheen, dan zou het weer weg gaan. Water vulde ook.

[Bluh, kort en laat, sorry]

Nadat de vrouw weer wat op haar schermpje had getikt vroeg ze of de meisjes wat te drinken wilde. Kenia schudde al snel haar hoofd. "Ik niet, bedankt." Zei ze tegen de serveerster. Na even gebladerd te hebben in het mini menu boekje had de brunette een keuze gemaakt. "Zou ik een broodje gezond mogen?" Vroeg Shay aan de serveerster die weer wat op haar apparaatje tikte en er vervolgens vandoor ging. De brunette keek het andere meisje weer aan, niet echt wetend wat te moeten zeggen.