The new America [SPT]

Hij was helemaal los gegaan. Het schoolbord was gevuld met de amerikaanse vlag, alleen een tíkje anders. De rode strepen waren groen, het blauwe vakje was geel en de sterren waren vervangen door appels. Prachtig.
Hij draaide zich om en liep het lege lokaal uit.

~Eerste post voor Shay

Vanuit de hal, met haar rug tegen de muur keek Shay naar hoe de jongen druk in de weer was met het krijt op het bord. Hij maakte zijn eigen visie op de Amerikaanse vlag, een apart gezicht vond ze het wel. Welk land zette er nou appels op zijn vlag? Rustig streek de brunette haar witte topje glad en sloot een van de ritjes in haar broek die half open stond. De jongen draaide zich om zodra hij klaar was en kwam haar richting opgelopen. "Hey," begroette ze hem simpel.

{Jeans: klik & top: klik}

Hij hoorde iets. De jongen verstijfde bij de deur, draaide zich langzaam om. Er zat een meisje op de grond. Hoe lang zat ze hier al? "Oh, sorry. Ik had je niet zien zitten daar," verontschuldigde hij zich, op zijn hoofd krabbend.

Tijdens haar woorden liet ze haar rug over de muur naar beneden glijden zodat ze uiteindelijk op de grond te zitten kwam. De jongen draaide zich langzaam naar haar om. "Oh, sorry. Ik had je niet zien zitten daar," verontschuldigde de jongen zich meteen. Shay schudde haar hoofd om duidelijk te maken dat het niet nodig was. "Waar kwam dat idee vandaan?" Vroeg ze aan de jongen terwijl ze een knikje richting het bord gaf.

"Waar kwam dat idee vandaan?" Vroeg ze hem. Allan haalde zijn schouders op en kwam naast haar zitten, misschien een beetje dichtbij. Hij merkte er echter niks van, het was een gewoonte. "Geschiedenis. Ze hadden het over de vlag en hoe ze bij het idee waren gekomen of zo. Ik vond dat gedoe maar bullshit." Was zijn antwoord.

De jongen haalde zijn schouders op en kwam in haar richting gelopen. Hij nam plaats naast haar voor hij zich verder verklaarde. "Geschiedenis. Ze hadden het over de vlag en hoe ze bij het idee waren gekomen of zo. Ik vond dat gedoe maar bullshit." Een kleine, deels gemaakte glimlach verscheen op Shay's gezicht. Aangezien ze niet echt een persoon was die veel lachte en het anders zo raar over kwam op andere had ze in de loop van de jaren zichzelf geleerd om haar lach wat te versterken, elke ze lachte. "Geschiedenis is toch een nutteloos vak." Zei ze rustig terwijl ze haar schouders ophaalde. "Hoe heet je eigenlijk?" Vroeg ze vervolgens aangezien het toch wel zo handig was om te weten tegen wie je nou eigenlijk praatte.

Toen ze om zijn naam vroeg merkte Allan dat zijn billen behoorlijk nat aanvoelden. "Eh sorry wat?" Mompelde hij afwezig terwijl hij eventjes wat wiebelde. "Allan"
Hij stond op, keek naar de plek waar hij zojuist had gezeten.
Er lag iets wat op appelpuree leek.
Langzaam keek hij naar zijn achterwerk, en ja hoor. Daar zat het. "Oh nee.." Kreunde hij.

"Eh sorry wat?" Kwam er wat afwezig uit. "Allan," stelde hij zich uiteindelijk voor. Shay knikte bevestigend bij zijn naam, Allan dus. Zodra hij opstond kwam er een geur haar kant op die haar deed kokhalzen. "Oh nee.." Kreunde de jongen waarop Shay een korte blik wierp op het gene dat op de grond lag. In een fractie van een seconde stond ze op en zette ze een paar stappen naar achter. Geweldig dit. "Ik ga de schooldoctor halen," zei ze waarna ze het lokaal uit rende.
Het duurde niet lang voor ze het lokaal weer binnen kwam met een hijgende schooldoctor achter zich aan. Het was wel duidelijk dat die weinig conditie had, of in ieder geval een heel stuk minder dan Shay.

Shay stond op en met een "Ik ga de schooldoctor halen," was ze verdwenen. "Wacht!" Riep hij, maar ze was al weg. Waarom ze de schooldoctor was gaan halen wist hij niet, misschien voelde ze zich niet lekker.
Allan besloot maar om zijn broek schoon te maken. De jongen was net klaar toen Shay met en hijgende schooldoctor aan kwam rennen. Een beetje verbaasd keek hij naar het duo. "Eh.. Hoi"

Een beetje verbaast keek Shay naar de schooldoctor. De conditie van de doctor was alles behalve goed. Het kantoor was niet eens zo veel verder. Als je een minuutje rende kon je er zonder problemen al zijn. "Eh.. Hoi" Zei Allan op een wat verbaasde toon. Door de hele situatie begon Shay zich wat... ongemakkelijk te voelen. Langzaam schuifelde de brunette wat richting de deur. "See ya," zei ze nog even snel waarna ze zich door de deur naar buiten begaf. Wat moest ze met deze situatie?

Het meisje leek zich niet echt op haar gemak te voelen. Voorzichtig glipte ze naar de deur. "See ya,"
"Wacht.." Hij greep haar schouder.
"Dat was ik niet, het lag er al." Wat dacht zij. Dat hij in zijn broek ging zitten schijten? Hij was geen hond. Allan glimlachte verontschuldigend naar de schooldoktor, die eruit zag alsof ze zelf onderzocht moest worden. Een beetje pissig waggelde ze weg.

"Wacht.." Hoorde ze hem zeggen en voelde ze een hand op haar schouder. Hij was nog verrassend snel, in tegenstelling tot de schooldoctor. "Dat was ik niet, het lag er al." Verbaast knipperde de brunette een paar keer. Wacht, wat? De schooldokter was alles behalve vrolijk toen ze dat hoorde en verliet het lokaal met een pissige gezichtsuitdrukking. Okay dan. Stil bleef Shay tegenover de jongen staan, geen idee hebbend wat te moeten doen of zeggen.

Ze keek hem stil aan, leek niet goed wat ze aan moest met de situatie.
"Het was een broccoliprut, ruik je het niet?" Hij begon zich een beetje zorgen te maken dat ze hem niet zou geloven.
"Ik bedoel, ik ga hier toch niet in mijn broek lopen schijten," Grijnsde Allan.

De hele situatie was in een woord te beschrijven: awkward."Het was een broccoliprut, ruik je het niet?" Verklaarde Allan het spul. Voorzichtig haalde Shay nog een keer door haar neus adem, het rook op zich wel naar broccoli ja. "Ik bedoel, ik ga hier toch niet in mijn broek lopen schijten," vervolgde de jongen met een grijns. Dat was wel logisch. Shay haalde haar schouders op. "Je hebt altijd van die... ehm, gevallen."

Het meisje haalde haar schouders op. "Je hebt altijd van die... ehm, gevallen." Was haar reactie. Allan krabde in zijn nek en wees naar de gang achter hun. "Ik ga me denk ik even opfrissen.. Hopelijk wordt onze volgende ontmoeting wat minder raar." De jongen draaide zich om en stak zijn hand op, terwijl hij naar zijn kamer liep.

~Haha Anouk dacht je dat het poep was.

De jongen krabde even in zijn nek op haar woorden. Vervolgens wees hij naar de gang. "Ik ga me denk ik even opfrissen... Hopelijk wordt onze volgende ontmoeting wat minder raar," zei Allan terwijl hij de gang in liep en zijn hand op stak. "Hoop het ook," zei ze nog net hoorbaar voor hem terwijl ze een korte zwaaibeweging maakte met haar hand. Misschien tijd om zelf ook maar eens naar haar kamer te gaan. Rustig wandelde ze de gangen door richting haar kamer.

{Ik niet, Shay wel >:3}