The Iron Wall

Student

"... is you~"

Eerste post voor Sasha~

John zuchtte even. Niemand had zin om iets met hem te doen op deze prachtige middag. De meeste gingen 'leren', nou wat geweldig is dat om te doen zeg. Met een bal onder zijn arm liep hij naar een voetbalveldje, omringt met een hek en paar bankjes. Hij opende het hek en knipperde een paar keer tegen de zon in, voordat hij naar binnen liep en de bal op de grond legde. De bal lag ongeveer in het midden van het veld, maar het was dan ook geen super groot veld ofzo. Het was zo'n klein veldje waar kinderen op konden voetballen, maar nu was het veld van hem. Hij liep rustig van de bal af en keek van het goal naar de bal. Hij begon rustig naar de bal te lopen en met al zijn kracht in zijn benen schoot hij de bal in het ijzeren goal. Met een klap kwam deze tegen de ijzeren staven, waarna de bal terug kwam rollen en John deze met zijn voet omhoog haalde om deze vervolgens op zijn hoofd te 'gooien'. Hij was altijd al goed geweest in trucjes met de bal en veel plezier dat hij er mee had. Hij liet de bal weer op zijn voet vallen en schoot hem richting het goal, maar in plaats daarvan kwam deze tegen de buitenkant van de paal en ging over het hek heen. Damn.

Thank you Hannah of Caution and ATF

Student

Met een notebook en een balpen op schoot zat Sasha onder een kokospalm te mijmeren. Op zulke dagen, als zijn kamergenoten gingen hoeren en sloeren op het strand of wist hij veel wat ze allemaal deden, trok hij zich liever terug. Hoge temperatuur stimuleerde klaarblijkelijk zijn inspiratie. Hij sloot zijn ogen en neuriede een van de liedjes die regelmatig op willekeurige momenten in zijn hoofd opborrelden. De melodie nam hem mee naar andere tijden, en langzaam doezelde hij weg. Klang! Bam! Een gouden voetbal stuiterde recht op zijn buik. Hij schoot overeind. Waarom altijd - áltijd - hij? Altijd! En wie speelde er nou voetbal? Alleen meisjes - wat op zich wel weer wat had - en sukkels. Hij keek in de richting waarvandaan de bal kwam. Het was geen meisje, helaas. Hij zuchtte en duwde zichzelf overeind. Hij gooide de sprankelende spetterende bal die zijn dutje had verpest over het hekje en sprong erachteraan. Er stond een blonde jongen. 'Hallo, voetbalman,' zei Sasha. 'Blijven oefenen.' Hij raapte de bal op een gooide hem naar hem toe. Ondertussen bestudeerde hij de jongen. Hij zag er ongeveer even oud uit als hijzelf. Eerste indruk was lefgozer, moiboy, doch sukkel. Kom op Sasha, geen vooroordelen. Misschien was hij wel een schatje. 'Noem mij maar de Big Bad Afro Master. Hoe heet jij?'

Student

"... is you~"

With Sasha (&Open)

Oh damn. Precies in de buik van een gast, niet zo chil. De bal werd terug het veld in gegooid, zijn prachtige gouden bal. De gast sprong erachteraan, over het hekje. Sportief hoor. Zijn haar alleen maar was al bijna een bal. 'Hallo, voetbalman,' Voetbalman, wat een mooie naam. Hij zou zijn naam er wel naar laten veranderen op zijn id. 'Voetbalman Smith'. Klonk wel leuk, of niet dan? 'Blijven oefenen.' klonk er waarna de gozer de bal naar hem gooide en John deze opving met zijn voet. Hij maakte even een pirouette met de bal op zijn voet in de lucht, zonder dat deze eraf viel en met zijn voet tikte hij de bal omhoog. Toen de bal weer richting de grond ging schopte John tegen de bal, waarna deze met een harde klap tegen de achterkant van het ijzeren goal kwam. 'Noem mij maar de Big Bad Afro Master. Hoe heet jij?' Juist ja. John rolde even met zijn ogen, waarna hij met een rustig pasje naar de bal liep en deze rustig naar voren rolde met zijn voet. "Volgens mij heb je al mijn naam genoemd." zei hij met een grijns, waarna hij naar hem liep. "Noem me maar John, BBAM." Tja, hij kon net zo goed zijn naam afkortten, toch? Anders was het zo lang om te zeggen. John gleed even met zijn blauwe ogen langs het lichaam van de gast, leek hem niet zo sportief. Maar ach, John wist zelf ook wel dat niet iedereen goed was in sport; maar hij zelf wel. Ha.

Thank you Hannah of Caution and ATF