Around the fire

Normaal voelde het roodharige meisje zich niet al te gemakkelijk in de buurt van andere mensen, maar deze groep stelde haar op haar gemak. Het waren een stuk of 5 andere studenten, en ze waren naast Kenia gaan zitten, die in de lounge bank zat. Op de tafel stonden kaarsen, zodat het licht bleef. Kenia had haar gitaar in haar handen en was nu nog steeds aan het spelen. Eerst was ze weer wat terughoudender geweest, maar nu zong ze zachtjes mee. Ze voelde zich op haar gemak. De vraag was alleen voor hoelang.
Kenia veranderde de melodie naar een ander nummer, Girls just wanna have fun. De paar meisjes joelden en zongen meteen mee, waardoor Kenia ook wat harder mee durfde te zingen. De paar jongens die er zaten lachten ook. Sommigen bromden wat mee, andere waren met elkaar in gesprek. De sfeer was goed, en dat vond Kenia fijn.

[Eerste post van Allan]

Eigenlijk was de jongen op zoek geweest naar Sasha, hij had hem iets willen vragen, maar de jongen was weg geweest. Hij had niet gezegd waarheen, of hoelang. Dus was hij zelf maar rond gaan lopen over het schoolterrein. Tot nu toe had hij echter geen succes gehad.
Een groepje leerlingen ving zijn blik, Allan besloot bij de mensen te gaan zetten. Misschien zat Sasha er wel bij, en het zag er sowieso leuk uit. Hij kon wel wat lol gebruiken. Toen hij kwam aanlopen werd er meteen plaats gemaakt. Hij kwam tussen een meisje met knalrood haar die gitaar speelde en Lena te zitten. Nadat hij even kort met haar gepraat hield hij zijn mond en luisterde naar de muziek, die nog niet eens zo slecht was.

Er kwam een andere jongen aangelopen. De groep om Kenia heen schoof wat dichter bij elkaar, zodat er een plek ontstond tussen haarzelf en een ander meisje. De jongen ging zitten en begon te praten met het meisje naast hem. Kenia speelde rustig verder, tot het liedje afgelopen was. De jongen was ook gestopt met praten. Kenia liet haar arm over de gitaar hangen.
"Kenia, mag ik je gitaar?" een van de jongens stak zijn hand uit. Max, een van de weinige mensen die ze vertrouwde. Ze knikte en deed de band van haar schouders, waarna ze de gitaar aan de jongen gaf. Hij begon counting stars te spelen. Zachtjes werd er meegezongen of genuriet.
Kenia wendde zich naar de jongen naast haar. "Volgensmij ken ik jou niet, toch? Ik ben Kenia."

Het gitaarmeisje was gestopt met spelen, gaf haar gitaar weg aan een jongen die een oud liedje begon te spelen. Ze wendde zich tot hem. "Volgensmij ken ik jou niet, toch? Ik ben Kenia." Allan schudde zijn hoofd en draaide zich in haar richting. Ze had knalrood haar en lichte ogen. "Ik ben Allan." Stelde hij zichzelf voor.
Hij bedacht zich dat hij haar wel eerder had gezien, misschien dat ze een van zijn vrienden kende of zo. Of ze was ook een junior. "In welk jaar zat jij?"

De jongen schudde zijn hoofd toen ze vroeg of ze hem kende. "Ik ben Allan," stelde hij zich voor. Kenia glimlachte. Ze kon het niet ontkennen. De jongen trok haar aandacht - ze vond hem knap. "In welk jaar zat jij?" vroeg Allan. Kenia streek een pluk haar achter haar oor. "Ik ben Junior. Jij?" Kenia hoorde dat Max de melodie van het liedje veranderde. Twee andere stonden op, een jongen en een meisje, en begonnen te dansen. Kenia lachte en keek even naar ze. Het was Kenia al even duidelijk dat die twee elkaar leuk vonden. Kenia vond het leuk voor haar vrienden, maar ergens stak het altijd. Ze had zelf nog nooit een vriendje gehad. Nooit echte liefde meegemaakt. Ze miste het. Het stak haar. En ookal werd ze verliefd - of vond ze jongens leuk - nooit was dat wederzijds. Dat was waarom ze langzaam afwerender werd als ze het idee had dat de jongen in kwestie wél wat van haar wilde. Maar dat gebeurde amper.

"Ik ben Junior. Jij?" Was haar antwoord. Allan knikte. "Ik ook." Het verbaasde hem dat hij haar nog nooit had gezien. Nou ja, maakt niet uit.
De gitaargast veranderde zijn deuntje, en een jongen en een meisje stonden op om te gaan dansen. Lekker klef. Hij keek even naast zich, en zag dat Kenia lachte.
Keek ze nou naar die jongen?
Oh ja, ze keek naar hem.
"Je moet eens vragen of hij met je wil dansen," Hij stootte haar aanmoedigend aan en knikte naar de jongen.

"Je moet eens vragen of hij met je wil dansen," wat verbaast keek Kenia Allan aan, die tegen haar aan stootte. Onmiddellijk schudde ze haar hoofd.
"Hij zou het toch niet willen, hij vind haar leuk," Kenia knikte richting het meisje wat met de jongen waar ze het over hadden stond te dansen. En daarbij, Kenia wilde niet met de jongen dansen. Ze kon niet dansen. Ze zou worden uitgelachen! "En ik ben niet zo'n danser," zei ze er achteraan.

Bijna meteen schudde Kenia haar hoofd. "Hij zou het toch niet willen, hij vind haar leuk," Nou ja, wat zij wilde. Dan liet ze hem maar voor haar neus weggrissen.
Toen ze echter zei dat ze 'niet zo'n danser' was keek hij haar een beetje geschrokken aan. "Niet zo'n danser?! Dansen is geweldig!" Aangezien het zowat zijn leven was had hij het recht zo heftig te reageren. Het was voor hem een manier om de wereld te ontsnappen. Het was als een lege kamer instappen die je helemaal zelf kon inrichten naar je smaak, door middel van dans. Je kon een soort eigen wereld maken.

~Wow fillosofisch

"Niet zo'n danser?! Dansen is geweldig!" Wat geschrokken keek ze de jongen aan, waarna ze lachte en verdedigend haar handen omhoog hief. "Ho, rustig maar." ze grinnikte. "Ik zei niet dat dansen niet geweldig is. Het punt is, ik kan niet dansen. Het ziet er bij mij niet uit. En ik heb geen idee wat ik moet doen." En ze hield er niet van om in het middelpunt te staan, waar mensen naar haar konden kijken. Ze was bang voor de gedachtes dan. Wat zouden ze van haar denken? Kenia was er zeker van dat ze haar lelijk zouden vinden, dik, stom. Daarom was ze liever wat op de achtergrond, of in de groep. In iedergeval niet opvallend.

Ze regeerde protesterend. Het meisje beweerde dat ze niet kon dansen. "Onzin! Iedereen kan dansen." Zei hij resoluut. "Ik zeg niet dat iedereen het góéd kan," grijnsde hij. "maar iedereen kan het leren, en als je hard werkt bereik je uiteindelijk wat je wilde." Haha hij klonk zo filosofisch. Homo.
"Maar wat jij wil, blijf maar lekker op je gitaartje pingelen." Hij vond het een beetje jammer dat ze niet eens wilde proberen, maar alles komt op zijn tijd.

"Onzin! Iedereen kan dansen," zei Allan, ja, net zoals zingen zeker. "Ik zeg niet dat iedereen het góéd kan," zie je, net zoals zingen. Kenia richtte haar ogen op de grond. "Maar wat jij wil, blijf maar lekker op je gitaartje pingelen." Kenia hief haar hoofd en keek hem wat gekwetst aan. Was hij nou boos? Zijn stemming was in ieder geval zeker veranderd.
"Kan jij me leren dansen dan?"

"Kan jij me leren dansen dan?"
Hij keek verbaasd op. Allan had niet verwacht dat ze het zou willen leren, maar blijkbaar wilde ze toch een poging wagen. "Eh.. Ja hoor. Ik heb ehm.. Morgenvroeg om 11 uur in de danszaal?" Het was vrijdag, in het weekend was de danszaal altijd open om te oefenen. Zijn ervaring was dat de meeste mensen pas in de late middag of avond kwamen, te brak om maar een vinger te bewegen.

Shit. Had ze het wel moeten voorstellen? Allan keek verbaast op en Kenia wilde haar mond al open doen om te zeggen dat het niet hoefde, toen hij instemde. "Eh.. Ja hoor. Ik heb ehm.. Morgenvroeg om 11 uur in de danszaal?" Kenia knikte. Ze moest dan die ochtend nog wel naar de stal om haar paard te voeren, maar ze kon daarna nog snel douchen en dan zou ze hem bij de danszaal zien. "Dat is prima. Maar, ik kan dus echt niet dansen, dus je moet me niet uitlachen!" zei ze met een pruillip.

[Misschien nieuw topic, dat hij misschien ook achter het snijden haar eetstoornis komt en gemeen wordt?]