Dolphin disaster

Met haar bikini aan liep ze door de kamer. Ze zocht naar een jurk of iets in die richting om over haar bikini te doen, zodat ze niet zo over straat zou lopen. Ze besloot in de kast te kijken en zocht een klein roze jurkje uit. Ze trok het over haar hoofd en streek het glad. Kort keek ze in de spiegel en daarna pakte ze een strandmatje, een handoek en haar zonnebril. Haar zonnebril zette ze op haar hoofd en de andere twee duwde ze in een tas. Daarna liep ze op haar slippers haar kamer uit. Achter haar sloot de deur harder dan verwacht en ze keek geschrokken om zich heen of iemand het had gezien. Daarbij viel haar rode haar voor haar ogen, maar ze leek niemand te zien. Iedereen was vast ergens buiten te vinden. Nouja. Ze begon met haar reis naar het strand.
Bij het strand legde ze haar strandmatje neer en ging erop zitten. Er waren weinig mensen raar genoeg, maar dicht in de buurt zag ze een andere student van haar school zitten. Haar ogen bleven op de jongen gericht toen een klein meisje het hem moeilijk maakte. Ze moest lachen van het gezicht en de jongen die niet zo ver van haar af zat, keek doelloos naar het dolfijntje die hij naar zijn gezicht had gekregen. Haar hoofd draaide ze naar hem toe. "Mooie dolfijn.", zei ze terwijl ze keek naar het dolfijntje in zijn hand.

Een lach ging haar kant op en ze glimlachte lief terug. "Ja toch, cadeautje van een fan," Theresa lachte om zijn zin en draaide zich nu volledig om. "Het is hier wel leeg man, normaal is het meteen propvol als het warm is," klaagde hij. Haar ogen gingen over het strand en hij had zeker gelijk. Er was bijna niemand, wat apart was met deze hitte. "Ja", gaf ze als antwoord. "Misschien is er een feestje waar we niks van weten.", zei ze lachend tegen de ander. Ze besloot haar andere handdoek te pakken en die om zichzelf heen te slaan. Zo voelde ze zich wat minder open. Wie zat er eigenlijk tegenover haar? Ja, ze had hem eerder gezien op school, maar zijn naam...nee die wist ze niet. Ze keek de jongen een beetje schuin aan. "Hoe heet je?"

{ Ze had een jurk aan btw x3 Nou de jurk is gewoon even verdwenen.

Allan Frair was zijn naam en ze knikte naar hem. Ze had de handdoek strak om zich heen en haar benen plat op de grond. Een korte glimlach ging zijn kant uit. "Mijn naam is Theresa." Haar naam moest ze nu wel zeggen, want dat was wel zo net om te doen. Het was warm en ze keek naar het water. Er waren verschillende kleine kinderen die er waren, maar ook wat ouderen. Als ze snel naar het water zou gaan zou het gesprek hier minder raar zijn en ze zou kunnen afkoelen. Met een glimlach op haar gezicht seinde ze naar het water. "Ga je mee het water in?"

Allen kwam overeind en Ther liep hem achterna het water in. Het was koud, maar ze was kouder gewend dus liep gelijk door het water in. Met een sprong dook ze verder het water in en zwom een stukje onderwater. Het koude water kwam om haar heen en eerst voelde het koud, maar zodra ze bewoog was het weg. Ze kwam boven water en keek opzij. Allen zijn haar was ook nat en je kon goed zien hoe hij ook net onderwater was geweest. "Kom," riep hij en ze draaide haar hoofd naar hem toe. "ik wil je iets cools laten zien." Ze knikte en zwom hem achterna naar een groepje kliffen een eindje verder. Ze werd naar alle kanten getrokken door de stroom. Het was hier ondieper en het leek erop dat het droog zou vallen als het eb zou zijn, en dat was het helaas niet. Ze keek hem aan. Wat was hij nu van plan? Voorzichtig ging ze onder water. Het water sloot zich boven haar hoofd en ze voelde en hoorde de stromen. Een rots zat naast haar en ze kon haar voeten er net op zetten. Met een voet ging ze erop staan en bleef erop balanceren, wat niet erg moeilijk was door het water. Een harde golf klapte haar tegen een rots en ze kwam geschrokken boven water. Ze kon staan, maar iets voelde anders om haar lijf. Toen ze erachter kwam sloeg ze geschrokken haar handen tegen haar lijf en keek om zich heen. Oh god... De bovenkant van haar bikini was losgeraakt en weggedreven. Het schuim van de golven zou ervoor zorgen dat Allen niks zou kunnen zien, maar toch... ze kon niet even gaan rondlopen zonder. Moest ze vragen of Allen kon helpen zoeken? Maar ze kende hem pas voor 15 min. "Misschien kunnen we beter gaan." stelde hij voor. Nou, dat was misschien niet erg handig. Hoe moest ze zoiets vragen dan. "Euhm..." Het was raar hoe Ther niet rood was. Ja, ze schaamde zich, maar ze schaamde zich niet snel. Het warme gevoel was er wel, verder zag je het eigenlijk niet van haar. Behalve dat je haar bandjes niet meer zag boven het water. Misschien kon hij al zien dat de bandjes waren verdwenen.

{ Dit is afgesproken met Bregje. Het was heel erg awkward om te typen. x"D

Wat nee! Wat had hij voor vieze hersenen. Zo was zij niet. Nee, hij was diegene die vies was hier. Geschrokken liet ze zich dieper het water in gaan en nam een nog grotere afstand. Nu stond ze zeker een eind van hem af en je kon aan haar zien dat ze zeker niet dichterbij ging bewegen. Het was eng hoe hij er zo over dacht. "Wat?", besloot ze er verward uit te brengen met een verontwaardigde blik zijn richting uit. Ze klonk niet boos, maar hoe kon hij dat zomaar denken? "Nee, laat me met rust." Ze keek hem strak en streng aan. Hij mocht niet dichterbij komen. Deze afstand moest hij houden.  "Help me gewoon met zoeken ja?" Zij was niet zo'n een meisje dat na vijftien minuten al uit de kleren ging. Nee, juist niet. Haar ogen gingen over haar omgeving en toen kort naar dat van Allan. Achter hem? Daar zag ze wat. Oh nee, dat betekende dan hij het moest aangeven.

- AAAH BREGJE WAT DOE JE ME AAN.

"Maakt niet uit.", zei ze terwijl ze met haar hoofd schudde en naar beneden keek. Haar armen zaten nog steeds strak over zichzelf heen gevouwen en ze was zeker niet van plan om dat niet meer te doen. Ze hield haar afstand van hem, maar keek om zich heen. Deze eerste ontmoeting was verschrikkelijk gegaan. Eerst krijgt hij dolfijnen naar z'n kop, daarna verliest zij haar bikinitop en daarna denkt hij dingen die helemaal niet zo zijn. Dat ding achter Allan viel haar nog op en ze probeerde een beetje om hem heen te kijken, maar vanaf haar perspectief was het moeilijk te zien. "Achter je Allan.", zei ze zacht. Hij zou het maar moeten gooien als dat inderdaad haar bikinitop was.

{ KORT Naawh nu heb ik medelijden met hem. xD

Hij zwom in de richting van 'het ding' en al snel zag ze de bikinitop in zijn handen. Een beetje doelloos had hij het in zijn handen en Theresa moest lachen van het beeld, maar toen hij haar richting uitkwam stopte het gelijk. Ze kreeg het ding naar zich toegegooid en ze deed het binnen seconden aan. Daarna zwom ze zijn richting in. Hij had zich omgedraaid wat wel net was van hem. Achter hem ging ze staan. Alleen een klein deel van haar schouders kwamen boven het water. "Dat was niet zo'n beste eerste ontmoeting. Sorry.", besloot ze te zeggen terwijl ze een beetje beschaamd naar het water keek. Nouja, ze hadden beide hun blunders gemaakt en hij had er 2 zij 1. Voorzichtig stak ze haar hand uit voor een tweede begroeting. Het was raar hoe snel Ther niet meer boos op hem was, maar ze was nou eenmaal iemand die niet snel boos kon zijn op iemand. Ze hield graag iedereen te vriend. "Laat ik me opnieuw voorstellen.", zei ze terwijl ze hem nu wel aankeek. "Ik ben Theresa, 16 jaar, lievelingsvak muziek, Ze keek even naar de hemel om nog wat dingen te verzinnen. "Mijn kamergenoten zijn Kate, Shay & Lucina.", zei ze er nog aarzelend achteraan. Nu was het zijn beurt. Voorzichtig legde ze haar hand weer langs haar zij.

"Ehm.. Ik ben dus Allan, 17 jaar en ik hou van dansen." Zijn blik dwaalde wat afwezig over de zee. Oh oké hij was een danser. Dat had ze eigenlijk niet verwacht, als wist ze niet wat ze wel had verwacht van hem. " Mijn kamergenoten zijn Jae en Sasha...Oh en Sean." De eerste twee namen klonken bekend in haar oren. Beide Jae en Sasha had ze eerder ontmoet. Sean...nog nooit van gehoord. Ze knikte met een glimlach en draaide zich om naar het strand. "Ik ga het water weer uit. Kies maar of je mee wilt.", zei ze terwijl ze zich in het water liet zakken. Haar rode haren waren door het water bijna bruin, alleen de rode gloed was nog te zien. Haar haar zat helemaal in de war over haar schouders en rug, maar toen ze ging zwemmen om naar het strand te gaan, vielen ze allemaal weer naar achteren. Bij het strand liep ze naar haar handdoek en sloeg het om zichzelf heen. De warmte die ze eerst gevoeld had was helemaal verdwenen. Op de andere handdoek ging ze rustig zitten.