Stairs, i hate u [OPEN]

Prue bekeek zich nog eens in de spiegel. Ja, ze zag er goed uit. Vandaag had ze geen bad hair day en het korte roze jurkje stond haar goed. Ze trok haar kast open en koos een paar hakken die dezelfde kleur hadden als het jurkje. Toen ze die aan had, wierp ze nog een vluchtige blik in de spiegel, controleerde of haar make-up nog goed zat en liep toen heupwiegend de kamer uit.
Ze had de eerste twee uur geen les, dus ze had uitgeslapen en was nu op weg naar de kantine. Op haar weg naar eten zag ze echter een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd als zij op de trap zitten. De koffers die ze bij zich had, zagen er zwaar uit. Het was waarschijnlijk een nieuwe leerling ofzo. De blondine liep op haar af. 'Hey,' zei ze, waarna ze naast haar ging zitten. 'Ik ben Prue.' Kijk, haar vriendenaantal was nou niet bepaald heel groot en hoewel ze het andere kind geen hand wilde geven om hygiënische redenen en ook niet mee wilde helpen met de koffers te tillen, wilde ze best een gesprek aangaan.

Nikita Allen schreef:

n i k i t a "I'm a beast, I'm an animal, I'm that Monster in the mirror" Ze zuchtte nog eens diep. Ze haatte deze dag nu al en hij was pas net begonnen. Erg druk in de gangen was het niet dus ze had nog niet echt iemand gezien. Het duurde niet lang of er kwam toch een meisje van de trap af. Ze was blond en zag er leuk uit. Nikki besteedde er niet veel aandacht aan tot het meisje haar toch begroette en naast haar kwam zitten. Ze ging wat rechter zitten en glimlachte even. ’Hee!’ zei ze opgepept. Ze was de eerste die haar aansprak en dat vond ze toch wel wat hebben. Het meisje stelde zich voor als Prue. Aparte naam, ze had deze nog niet eerder gehoord. ’Wat een prachtige naam is dat zeg.’ zei ze gemeend. Ze vergat zichzelf bijna voor te stellen.’Ik ben Nikita trouwens, maar zeg maar Nikki’ ze knikte even kort. Nikki, dat was de naam hoe iedereen haar noemde. Zelf haar ouders deden dat altijd dus was ze er wel aan gewent geraakt.

De best wel knappe jongedame naast haar complimenteerde haar naam en stelde zich toen voor als Nikita. Maar ze mocht haar Nikki noemen. Okay, ook leuk. Prue glimlachte. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen, dus zei ze maar: 'Nikita, bijzondere naam.' Het was geen mooie naam, maar wel bijzonder. Nikki klonk beter. Maar hoe moest het gesprek nu verder? Naar haar klas en lessen vragen leek haar wel een oké onderwerp. 'Dus, Nikki, in welk jaar zit je?' Ze gaf het meisje de tijd om te antwoorden, waarna ze haar volgende vraag stelde. 'Want welke lessen ging je ook alweer volgen?' De blondine deed een hairflip en gooide haar haar naar achteren.