I'm your girl, you're my girl, we are girls, don't you know that I love you? ~ Cleo <3

De familie Mendez. Een rijke, gerespecteerde familie uit Calabasas, Californië. Geld was iets dat de familie in overvloed had. Dat was ook wel duidelijk te zien aan de jongste telg van het gezin, Chloe Mendez. Het meisje liep door de gangen van Pacific High, niet langer wonend in Californië. Buiten regende het, en terwijl iedereen drijfnat door de school liep, liep Chloe met een licht arrogant gezicht door de school heen, op weg naar haar lessen. Licht veroordelend keek ze de mensen aan, terwijl er een gloednieuwe Michael Kors tas aan haar arm bungelde. Medelijden had ze niet. Waarom zou je in godsnaam nu naar buiten gaan, als het verschrikkelijk hard regende? Dat was dan ook je eigen schuld en daar kon Chloe geen sympathie of compassie voor opbrengen. Maar eigenlijk wist niemand, behalve mensen die belangrijk waren voor Chloe, zoals Flynn en Cleo, dat ze eigenlijk heel erg onzeker was. Dat de act die ze opvoerde, die van superbitch, eigenlijk slechts een camouflage was. En zelf vond Chloe dat ze die act goed opvoerde, maar het was niet heel erg moeilijk om door die muur heen te breken.

Chloe had het op zich wel naar haar zin op haar nieuwe school, voor zover je het natuurlijk op een school naar je zin kunt hebben. Toch miste ze haar vriendinnen en haar zus wel verschrikkelijk erg. Dit gemis was natuurlijk wel een stuk minder doordat ze Flynn had, maar toch zou die leegte nooit helemaal gevuld kunnen worden. Nou had ze natuurlijk wel dagelijks contact met Cleo over de app, en belde ze haar zus zo vaak als het kon, maar persoonlijk contact was toch anders. Daarom was Chloe ook heel erg blij dat haar zus naar deze school kwam. Misschien kon ze zelfs bij haar en Lux op de kamer intrekken? Nou ja, dat waren zorgen voor later, haar zus zien was in ieder geval het belangrijkste.

Maar voor het zover was, moest Chloe eerst nog naar biologie. Biologie, pfff. Dat vak haatte ze zo verschrikkelijk erg. Met een zucht liep Chloe naar haar kluisje, maar zag dat er een stel jonge gastjes voor haar kluisje stond. Chloe haalde diep adem. “Ik geef jullie drie tellen om weg te gaan, anders duurt het dadelijk ook drie tellen voor dat ik jullie in elkaar sla. Ik kan er nu niet mee dealen…” De jongetjes keken haar aan en gingen gewoon verder. “Hallo, wat zei ik net? Ga weg!” De jongetjes bleven gewoon staan. Oké, prima. Dan gingen ze zien wat er ging gebeuren. Chloe liep gewoon naar haar kluisje toe. Om haar kluisdeurtje open te doen, moest ze over één van de jongens reiken. De jongens bleven gewoon staan. Prima, interesseerde haar het. Agressief trok ze haar kluisje open, die tegen de kop van de jongen kwam. Scheldend en dreigend viel hij op de grond. “Eigen schuld” grinnikte Chloe zachtjes. 1-0 voor de queen.

Zodra ze haar boek uit haar kluisje had gehaald, en in haar tas had gedaan, deed ze haar kluisje dicht en wilde richting het biologielokaal lopen. Maar…in plaats daarvan stopte Chloe met lopen. O. My. Fucking. God. Op minder dan 10 meter van haar vandaan zag ze Cleo lopen, een beetje onzeker zoekend. En de arrogante blik die op Chloe haar gezicht had gestaan verdween, haar gezicht brak open in een stralende glimlach. “Cleo!” schreeuwde Chloe naar haar zus en zwaaide enthousiast. Zo snel als haar hoge hakjes het konden volhouden rende ze naar haar zus toe, liet haar tas op de grond vallen en sloeg haar armen om het meisje heen, zodat ze bijna uit balans vielen. “Wat doe jij nou hier?! Ik dacht dat je veel later zou komen!” Chloe knuffelde haar zus hard, drukte een dikke kus op haar wang en na een heuse knuffelaanval liet ze haar zus los, waarna ze haar tas weer oppakte. Fuck biologie. Stralend keek ze haar zus aan. “Wat zie je er mooi uit! O my God, ik moet je zooooveel vertellen, je hebt geen idee!”