Als zoon van David en Gaia werd ik, Flynn Callaghan, op 20 februari 1997 geboren. Mijn geboorte was niet zoals normale geboortes waarbij beide ouders aanwezig zijn, nee, mijn vader was nergens te bekennen bij mijn eerste seconden op de wereld. Iets wat ik nu wel begrijp. Het zit namelijk zo; mijn vader, David Callaghan, bekend als een belangrijke zakenman, had op een moment in zijn leven twee vrouwen gehad. Een daarvan was mijn moeder, Gaia Guzzo en de ander daarvan was Elisabeth Johnson. Met de tweede daarvan had hij een vaste relatie, maar de eerste was een zogenaamd tijdelijk iets. Althans, dat is wat ik denk. Maar helaas voor hem raakte mijn moeder zwanger van mij en weigerde ze om abortus te plegen (tuurlijk, mensen hielden toen al van me haha) waardoor ik verder kon groeien en uiteindelijk op de wereld werd gezet. Mijn vader had door de relatie met zijn andere vrouw geen behoefte om een actief vaderfiguur voor mij te zijn. Daarbij, mijn moeder had van tevoren niet eens geweten dat mijn vader met een andere vrouw samen was en zij een bijrol had in zijn leven. Toen ze daar echter achter kwam – ik die zo’n paar maanden oud was – besloot ze om terug te keren naar haar geboorteland Italië. Ze nam me niet mee maar dumpte mij bij mijn vader; ze wilde niets meer te maken hebben met alles wat haar aan hem liet herinneren door de dingen die hij haar had aangedaan, dus ook ík moest weg.
Ondanks dat het in de eerste instantie niet de bedoeling was geweest dat mijn vader een grote rol in mijn leven ging spelen gebeurde dat wel. Plus, zijn vrouw Elisabeth was zwanger en beviel enkele maanden na mijn geboorte van een zoon, Finn. Flynn en Finn. Toepasselijke namen voor twee broers, ook al werden we door velen gezien als een tweeling, we scheelden toch maar een paar maanden.
Ik was dan wel geen echte zoon van Elisabeth maar ze behandelde me wel zo. Finn en ik kwamen beiden niks te kort en niemand werd door een van onze ouders echt voorgetrokken. Het was voor de twee zwaar om twee kinderen tegelijk op te voeden, vooral omdat Elisabeth vaak alleen was door zakenreizen die mijn vader moest maken, maar door alle momenten die volgden hebben ze er geen seconde spijt van gehad (denk ik?).
Finn en ik groeiden in New York eerst op tot peuter, daarna tot kleuter en kwamen tot de leeftijd dat je leerplichtig bent. Hierdoor kreeg Elisabeth ook wat meer rust van haar twee jongens en deden we in plaats van thuis op school lekker druk. Met z’n tweeën de klas op z’n kop zetten aangezien we elkaar door en door kenden, dat soort dingen. Zo gingen we na de lagere school door naar high school, waar we nu nog steeds zitten. Laatste jaar, gelukkig, want ik ben er wel een beetje klaar mee? :-)
Finn en ik hebben eigenlijk altijd op school gezeten in New York, maar door omstandigheden van mijn vader (dat het hier beter zou zijn om te werken of zo, ik weet niet) zijn we hierheen verhuisd en waren we dus genoodzaakt om ons in te schrijven op Pacific High. Well, daar stopt het verhaal dan wel zo’n beetje? Mm.. I guess so. See you later! *insert kiss mark emoji*