Fun-fair ride

Het was laat in de middag toen Lena langs de boulevard liep. Ze keek even naar de uitgestrekte rijen met palmbomen, tot ze een geschikt bankje vond om op te wachten. Ze griste haar telefoon uit haar zak en reageerde op wat berichtjes die ze was vergeten. Ze keek op toen een onbekende jongen haar begroette en naast haar ging zitten. Ze mompelde een begroeting terug, maar daar liet hij het niet bij zitten. Hij begon een gesprek te voeren, dus legde ze haar telefoon weg en ging gezellig mee praten. Ze moest toch wachten.

Toen ze Allan aan zag komen lopen, stond ze op van het bankje en zei een snelle hoi tegen hem en draaide zich weer om. ''Uh, sorry, ik moet gaan. Was leuk met je gesproken te hebben.'' glimlachte ze. De jongen was duidelijk minder blij dat ze weg ging, maar toch zij hij haar vriendelijk gedag. Toen richtte ze haar aandacht weer op Allan. ''Dus, wat zullen we doen? Ik zal het je niet aandoen om te gaan shoppen, maar er is wel een leuke kermis aan het einde van de boulevard.'' stelde ze voor en keek hem even nieuwsgierig aan.

- Allan Frair.

Toen Allan aan kwam lopen was ze al bezig een andere gast te hosselen. Hij liep rustig op de twee af. Lena begroette hem snel, en liet de ander voor wat hij was.
''Dus, wat zullen we doen? Ik zal het je niet aandoen om te gaan shoppen," Hij grijnsde dankbaar. "maar er is wel een leuke kermis aan het einde van de boulevard.'' Stelde ze voor. Hij knikte enthousiast. "Ja, leuk!" Aangezien hij niet vaak naar de kermis had gemogen greep hij, nu hij ouder was, elke kans die hij kon krijgen. Zijn vader vond het geldverspilling, maar daar dacht zijn puberzoon wel anders over.
Hij legde zijn hand op haar onderrug, gaf haar een zetje in de richting vanwaar de attracties boven de toeristen uittorenden. Met een laatste knipoog richting mister lonley losten ze op in de menigte.

Allen zag haar idee wel zitten, en met een tevreden glimlach knikte ze. ''Fun-fair ride it is.'' Ze voelde zijn hand op haar onderrug haar in de juiste richting duwen. ''Durf je wel?'' plaagde ze hem. Zelf was ze gek op al die attracties, hoe hoger en sneller hoe beter. Vroeger ging ze altijd met haar jongere zusje naar allerlei pretparken, aangezien haar ouders niet echt van die waaghalzen waren. Een oudere man lette niet op en knalde vol tegen Lena aan. Boos draaide ze zich om. ''Kun je niet uitkijken ofzo?'' zei ze gefrustreerd, maar de man liep snel door en wuifde haar reactie weg. ''Asociaal.'' zei ze en keek naar haar voeten. Het was niet ver naar de kermis, en ze waren er zo. Ze stopte met lopen en draaide haar lichaam naar dat van Allan. ''Waar zullen we beginnen?'' greens ze.

''Durf je wel?'' Plaagde Lena hem. Hij grijnsde. "Nou maak je me wel bang hoor," Zei hij met een hoog stemmetje. Lachend maakte hij een gebaar met zijn hand.
Een man besloot recht tegen zijn date aan te lopen. Ze werd een beetje gefrustreerd, snauwde wat tegen de man. Allan wilde haar net kalmeren toen ze weer wat rustiger leek te worden. "Associaal," Zei ze tegen haar voeten. Hij besloot dat het het beste om zijn mond maar te houden.
En hoppakee, daar waren ze al. Een zoete geur stroomde uit de suikerspin wagen, een achtbaan raasde langs en de draaimolen braakte een versleten muziekje uit. ''Waar zullen we beginnen?'' Greens Lena. Even woog hij zijn keuzes af. "Die?" Hij stak zijn vinger uit naar een soort enorme schommel.

~Oh sorry even overheen gelezen :')

Btw *:

Er verscheen een grijns op Allan zijn gezicht. "Nou maak je me wel bang hoor," piepte hij. Even keek ze hem ondeugend, waarna ze zich omdraaide. ''Was ook de bedoeling.'' zei ze lachend.
Ondanks dat ze gek is op de kick, werd ze toch wel een beetje zenuwachtig. Maar het waren goede zenuwen, een soort plezier. Het voelde altijd heerlijk. Allan wees meteen naar een van de grootste attracties. ''Die is leuk ja!'' zei ze enthousiast en ging bij de rij staan. Toen ze eenmaal aan de beurt waren gierden de zenuwen door haar lijf. Ze werd vastgezet en draaide haar hoofd Allan zijn kant op. ''Als je moet kotsen, doe dat alsjeblieft aan de andere kant.'' greens ze.

Het duurde niet lang voor ze aan de beurt waren. Hij vond het spannend, maar ging niet omdraaien. Ze stapten op de zitjes af en de stangen zakten naar beneden. ''Als je moet kotsen, doe dat alsjeblieft aan de andere kant.'' Grijnsde Lena, terwijl de opstapjes omlaag zakte. "Komt voor de bakker." Kon hij nog zeggen voor het gevaarte langzaam in beweging kwam.